donderdag 14 november 2013

Gretige dromen

BAM! Dan krijg je het nieuws: de organisatie waar je werkt houdt per 1-1-2015 op met bestaan. 500 FTE kunnen mee naar andere organisaties en voor de rest (450 FTE) wordt een "van werken naar werk" traject gestart. 

Ik was net keihard aan het werk. Typen, typen, typen. Beschrijving van de huidige situatie en waar gaan we straks naar toe. Nergens, bleek dus. 
Een rare gewaarwording. Ineens heeft het stuk waar ik mee bezig was, geen enkele waarde meer. Hoe relatief belangrijk is werk dan eigenlijk?

De realiteit: het zoeken naar een andere baan. 
Dan begint het te kriebelen in mijn buik. Fladdertjes van opwinding, springertjes van angst, wervelingen van onzekerheid, achtbaantjes van zeker weten. 

Opwinding: wat voor een leuke nieuwe baan staat mij te wachten?!
Angst: als we maar in ons mooie huis kunnen blijven wonen :-(
Onzekerheid: krijg ik wel een baan, wie wil nou een slechthorende in dienst nemen.
Zeker weten: het komt goed! En zodra ik beneden de achtbaan kom, weet ik zeker dat het niet goed komt. In achtjes draaien dus: zeker weten, niet zeker weten. 

Daarnaast heb ik ook een droom, een plan, een idee. Een waanzinnige plan zoals Jacob Jan Voerman het heeft uitgevoerd. Dankzij hem weet ik dat het mogelijk is. Moet ik wel uit mijn comfortzone stappen, ieks!
Ik wil mijn droom met jullie delen, zodat het kan gaan groeien, tastbaar wordt. Het geeft mij ook een duwtje, zodat ik niet achter mijn sollicitatiebrieven ga verschuilen. 

Eigenlijk ben ik al gestart met mijn droom. Begin dit jaar kreeg mijn facebookpagina Krachtwuuf haar gestalte. Het maken van krachtvoorwerpen voor elke gelegenheid. Tijdje later volgde een website en visitekaartjes. Het was een heerlijk gevoel om iets te starten wat van mij is. Mijn hobby kreeg een etalage in de wereld. Alleen was mijn tijd om te creëren beperkt tot avonduren, weekenden en vrije woensdagen. En ik heb ook niet altijd zin om bezig te zijn, om over sociale contacten en gewoon cocoonen met manlief maar te zwijgen. 



Nu is het tijd om mijn droom uit te breiden. We hebben een soort tweede huis op ons grond. Op dijkniveau is het een garage en beneden een grote ruimte. Het wordt nu gebruikt als opslag. 










Nu wil ik van de garage een atelier maken. Garagedeur eruit, raam en deur erin. En de ramen aan de achterkant van het gebouw wil ik samenvoegen tot 1 panoramisch geheel zodat je over akkerlanden kunt uitkijken. 
1 Wand met een gigagroot whiteboard, een keukentje met een gasfornuis en een oven, gezellige 2 meter lange houten tafel met lekkere stoelen, een zitbankje, kast met een gordijntje en een houtkachel. Alles in warme kleuren. Een inspirerende werkruimte. 

En in dit atelier wil ik dan mijn droom realiseren. Krachtvoorwerpen maken, maar ook orde in chaos scheppen. Want structureren is een sterke eigenschap van mij. 
Stel dat jij tig ideeën hebt, allemaal waardevol. Maar je weet niet waar te beginnen, het is een kluwen. Het begindraadje ben je kwijt. Ik kan jou dan helpen om het begindraadje weer te vinden. Met bijvoorbeeld mindmappen kan ik jouw ideeën visualiseren en de rode draad (her)vinden. Tijdens dit proces eten we lekker zelfgemaakte soepje met brood, kijken we naar buiten naar het weidse landschap wat rust met zich meebrengt. Of we maken een wandeling op de dijk. Alles om te komen tot het 'zien' van je eigen dromen, ideeën en wensen. Ik coach je niet, maar ik help je zien. Samen met mijn intuïtie en het rationele in stukjes hakken jouw wensen in beeld brengen. Dan wil ik jou een creatie van Krachtwuuf meegeven om je hierin extra te ondersteunen. Een steuntje in de rug dat bij jou past. 

Nog meer dromen die hier bij horen, zoals workshops geven: hoe maak ik zelf een krachtvoorwerp, of welke rituelen kunnen we bedenken om ergens afscheid van te nemen. Van particulieren tot aan bedrijven toe. 

Een mooi, waanzinnig plan. En heel veel ideeën. 

Mijn eerste stap uit de comfortzone is het delen van dit plan met jullie. Met dit blog wil ik jullie meenemen in het verwezenlijken van mijn plannen. Zoals de creatiespiraal van Marinus Knoope zegt: het uiten van je plannen is een essentieel onderdeel van het verwezenlijken van je droom. Kijk maar, misschien raken jullie ook geïnspireerd.

Oke, hierbij verklaar ik mijn waanzinnige plan als gestart! Tegelijkertijd met het zoeken naar een leuke baan die hier qua tijd en financiën bij past! Het gaat voor mij samen op: en-en. Want daar hou ik van: afwisseling!








zaterdag 6 april 2013

Een dik jaar later

Een CT-scan van mijn hoofd laat zien hoe de magneet van mijn CI de scan stoort. In dat witte stukje kunnen ze dus nooit zien of er eventueel iets mis is in mijn hersenen. Dat kan alleen als de magneet eruit gehaald wordt. Dat is een chirurgische ingreep wat je niet snel doet. Gelukkig was in mijn geval niks aan de hand. Ik had last van oogmigraine, maar dat had ik al voordat ik een CI had. Toch vraag ik me wel eens af wat voor gevolgen zo'n CI eigenlijk heeft. Ik heb er bewust voor gekozen, met in mijn achterhoofd dat zo'n magneet en elektroden in je hoofd niet bepaald natuurlijk is. Google op elektrosmog en de gevaren vliegen om je oren.

Toch deed ik het. En ik ben er blij mee. De grootste winst zit hem voor mij in het beduidend makkelijker verstaan van andere mensen, één op één en in kleine groepen. Dat ik mijn man niet altijd hoef aan te kijken om te verstaan wat hij zegt. Dat is voor hem en voor mij nog steeds wennen.

Wat ik ook een pluspunt vind, een neveneffect die ik niet verwacht had, sommige mensen kunnen nu ook mij beter verstaan. Ik praat " makkelijker, beter verstaanbaar". En ik vind dat soms nog gek, want ik versta mezelf altijd goed :-)

Pratende vogels, krassende whiteboardstiften, rammelende toetsenborden, tikkende nagels, snorrende katten. Ja, ik vind mijn leven rijker geworden. Maar als het niet gekund had, was het ook goed. Mijn geluk hangt niet af van het horen. Geluk zit in andere dingen, maar het is wel fijn dat ik dit erbij heb.

Dit is mijn laatste blog over CI.

 

woensdag 3 oktober 2012

Dansen in de lucht




Part I


Dansen
ritme in je buik
muziek in je hoofd
Dansen
los van de kaders
los van de vloer
Dansen
je haren vrij
je schaamte vrij
Dansen
snel als de wind
langzaam als de zee
Dansen
cadans trance
Dansen
almaar dansen
totdat je stil bent
in je buik
in je hoofd.








dinsdag 31 juli 2012

6 maanden na de CI-operatie

Time flies when you're having fun. Nadat ik begin juni eindelijk duizelvrij was, werd mijn wereld weer groter. En sneller en voller en drukker. Ging ik eerst als een schildpadje (zoals je dat wel eens ziet op een scootmobiel of een zitmaaier), na een tijdje werd dat een haasje. Maar soms moest ik als een haas weer terug naar de schildpadmodus. Dat was in de eerste dagen, toen ik weer aan het werk was, erg hard nodig. De moeheid zat hem niet in het communiceren met mensen, maar in de lange autoritten.

Het was spannend om weer aan het werk te gaan, want hoe zou het nu klinken met een CI. Merk ik verbetering of is het alleen maar goed voor het horen van vogelconcerten. De eerste dag met collega's verliep niet echt spectaculair qua horen. Wel merkte ik dat de radio aanstond op mijn werkkamer die ik met twee collega's deel. Ik vond het niet echt prettig om naast de geluiden van het tikken op een toetsenbord en het geritsel van papieren, ook nog eens het gemompel van de radiomeneer of -mevrouw aan te horen. Afgesproken dat de radio uit gaat als ik er ben. En zo vaak ben ik daar niet, gelukkig voor mijn collega's.

Een ander spannend moment was een vergadering met 4 collega’s. We hebben tweewekelijks een hele dag overleg. Ik had daar altijd een schrijftolk bij en die was er nu ook weer bij. Het viel mij en de schrijftolk op dat ik minder naar het laptopscherm van de schrijftolk keek en meer naar mijn collega’s. Ik heb een paar collega’s die mompelen en één daarvan heeft een baard. Die persoon met een baard kon ik nu veel beter verstaan dan voorheen. Dat was echt een openbaring. Maar de schrijftolk houden we erin, want het blijft lastig om een vergadering goed te volgen, met of zonder CI.

Vandaag had ik een gesprek met een collega die ik al 6 maanden niet gezien had. Na een tijdje zei hij: "Je hoort echt veel beter, ik hoef bijna niets meer te herhalen en ik kan gewoon praten zoals ik altijd doe zonder extra te articuleren". Ja, dat is waar. En het grappige is, dat het vanzelf gaat. Ik merk het zelf bijna niet. Ik ben al zo gewend geraakt aan het geluid van CI en alle extra's die ik erbij heb gekregen.

Ook al ben ik er aan gewend, het blijft voor mij bijzonder dat ik een vogelconcert in de huiskamer kan horen als de tuindeur openstaat.

 

 

maandag 7 mei 2012

Klanken worden woorden

Elke dag oefenen, dat gaat niet altijd. Manlief die overdag werkt en ik die 's avonds te moe is om te oefenen. Het oefenen heeft bij mij het beste effect in de ochtend of in de middag. Nu ben ik helemaal geen ochtendmens, maar mijn gehoorzenuw en hersenen denken daar anders over. 


Dus ik ging op zoek naar leuke gehoortrainingen op internet die ik in mijn eentje kan doen. Er was niet echt veel, maar tenslotte kwam ik een programma met CI- oefeningen tegen. Cochfit.be heet het. Ja inderdaad, uit België. Maar ik haakte af op de aanschafprijs. Het kost €100,- voor een dvd met online updates. Ook vond ik een leuk muziekprogramma waarmee je het onderscheid kan leren horen tussen een gitaar en een trompet. 


Later hoorde ik op Linkedin van iemand in onze CI-groep dat het Cochfit programma goed was, het Vlaams is wel even wennen. Iemand anders van onze CI-groep had de demo-versie geïnstalleerd en was erg enthousiast. Inmiddels had ik ook de demo-versie getest en ik ging overstag ondanks de prijs. 


Want ik heb nu de vrijheid om zelf te oefenen wanneer ik wil. Ik ben niet afhankelijk van de werktijden van manlief. Geen gezucht aan de andere kant van de tafel als ik vraag: nog een keer? (het was inmiddels al de 5e keer dat ik het vroeg).  Ik kan zelf de moeilijkheidsgraad instellen en het programma is zo slim dat hij de fouten die ik maak onthoudt en mij daarop extra training geeft als ik daar om vraag.


In het begin train je op klanken, daarna op woorden en dan op zinnen. Dit gebeurt in 1 trainingssessie. De moeilijkheidsgraad bouw je langzaam op. 
Op het einde van de training ga je zelf zinnen intypen die je hoort. In het begin bakte ik daar niets van. Na 2 weken oefenen hoor ik nu heel duidelijk de woordjes: "op, in, het, de, een, ik, hij" in een zin. 
Dan hoor ik bijvoorbeeld:
een .. in het meer
Tsja, wat is het dan het tweede woord. Het klinkt als een schip. Logisch, want wat zit er nou op het meer. Ook al was het IN het meer, ik denk dan OP het meer. (niet invullen maar luisteren, Joosen) Hij geeft aan als het woord fout is, maar ook als een letter van het woord goed is. Bijvoorbeeld, schip: i is goed, maar sch is fout en p is goed, maar op de verkeerde plaats. Het lijkt wel Hints!


Dan ga ik nog een keer luisteren en nog een keer en nog een keer. Want wat is die computer toch heerlijk geduldig, geen gezucht, geen kritiek. Niet dat manlief ooit kritiek had, maar ik voelde me dan bezwaard na de zoveelste 'nog een keer'. Dit programma is volkomen neutraal. En het mooie is dat er een 'antwoord' button op zit als ik het echt niet meer weet. Ook een score-overzicht ontbreekt niet. Kicken als je na een half uur op 86% zit van het goed verstaan.



Nu kan ik steeds vaker zomaar een zin verstaan. Wat eerst klanken waren, worden nu echt woorden. Alsof je een deur openzet van een kamer, waarvan je op de gang wel vaag de klanken kan horen van een liedje, maar dat je nog niet thuis kan brengen welke artiest het is. Ga je die kamer binnen, dan hoor je het en weet je het. Ik sta nu op de drempel. Sommige woorden komen zo binnen wandelen, andere woorden zijn nog in nevelen gehuld. Maar ze zijn onder handbereik.


Meestal gaat het trainen lekker en pak ik een onderdeel vreemde taal mee (luisteren naar de weekdagen in het Frans gaat verrassend makkelijk) en op sommige dagen lukt me alleen de zinnen te verstaan die ik zie (meelezen dus). Dan klap ik de laptop dicht en ga ik lekker wandelen met de hond. Het is niet het belangrijkste van de wereld om alles blind te kunnen verstaan. Natuurlijk is het fijn als je dat kunt, maar het is nog fijner om de vogeltjes te kunnen horen fluiten. Zomaar, zonder een deur open hoeven te doen en een drempel over te gaan. 









woensdag 25 april 2012

Geduld

Geduld kun je niet leren, je kunt geduld alleen ervaren. Je berust je in de situatie en je geeft je er aan over. Er ontstaat dan ruimte om daadwerkelijk te genieten van de tijd die je krijgt om te genezen.

Van de bedrijfsarts krijg ik die tijd. 5 Juni terugkomen en dan praten we verder. Op arbeidstherapeutische basis thuiswerken prima, maar niet meer dan 1 uur per dag. Niet teveel denken en genieten van het leven.

Dezelfde boodschap van mijn werk: neem de tijd, focus op 2 onderwerpen die je wilt doen. Volg het advies op van de bedrijfsarts: niet meer dan 1 uur per dag.

Tegen zoveel tijd kan ik niet op, I rest my case :-)

donderdag 19 april 2012

In between

Dizzy aarzelt

Hangt rond

Samen met Moeheid

Danst ze de Weense wals

Rond en rond

Cirkel in cirkel

Wanneer stopt deze dans?