dinsdag 31 juli 2012

6 maanden na de CI-operatie

Time flies when you're having fun. Nadat ik begin juni eindelijk duizelvrij was, werd mijn wereld weer groter. En sneller en voller en drukker. Ging ik eerst als een schildpadje (zoals je dat wel eens ziet op een scootmobiel of een zitmaaier), na een tijdje werd dat een haasje. Maar soms moest ik als een haas weer terug naar de schildpadmodus. Dat was in de eerste dagen, toen ik weer aan het werk was, erg hard nodig. De moeheid zat hem niet in het communiceren met mensen, maar in de lange autoritten.

Het was spannend om weer aan het werk te gaan, want hoe zou het nu klinken met een CI. Merk ik verbetering of is het alleen maar goed voor het horen van vogelconcerten. De eerste dag met collega's verliep niet echt spectaculair qua horen. Wel merkte ik dat de radio aanstond op mijn werkkamer die ik met twee collega's deel. Ik vond het niet echt prettig om naast de geluiden van het tikken op een toetsenbord en het geritsel van papieren, ook nog eens het gemompel van de radiomeneer of -mevrouw aan te horen. Afgesproken dat de radio uit gaat als ik er ben. En zo vaak ben ik daar niet, gelukkig voor mijn collega's.

Een ander spannend moment was een vergadering met 4 collega’s. We hebben tweewekelijks een hele dag overleg. Ik had daar altijd een schrijftolk bij en die was er nu ook weer bij. Het viel mij en de schrijftolk op dat ik minder naar het laptopscherm van de schrijftolk keek en meer naar mijn collega’s. Ik heb een paar collega’s die mompelen en één daarvan heeft een baard. Die persoon met een baard kon ik nu veel beter verstaan dan voorheen. Dat was echt een openbaring. Maar de schrijftolk houden we erin, want het blijft lastig om een vergadering goed te volgen, met of zonder CI.

Vandaag had ik een gesprek met een collega die ik al 6 maanden niet gezien had. Na een tijdje zei hij: "Je hoort echt veel beter, ik hoef bijna niets meer te herhalen en ik kan gewoon praten zoals ik altijd doe zonder extra te articuleren". Ja, dat is waar. En het grappige is, dat het vanzelf gaat. Ik merk het zelf bijna niet. Ik ben al zo gewend geraakt aan het geluid van CI en alle extra's die ik erbij heb gekregen.

Ook al ben ik er aan gewend, het blijft voor mij bijzonder dat ik een vogelconcert in de huiskamer kan horen als de tuindeur openstaat.